Orain
direla urte asko, Gernikako herrian, Picasso eta bere familia bizi ziren.
Picassok 20 urte zituen, begi marroiak, ile beltza, altua eta indartsua
zen.Honetaz gain, pertsona dibertigarria, alaia, jatorra eta langilea
zen. Picassoren lagun onena Jose Luis deitzen zen, baino Jose
deitzea gustatzen zitzaion .
Joseren anaiak ,Espainako armadan lan egiten zuena ,hau esan zion Joseri:
- Gernika bonbardeatu egingo
dugu, ni ez dut nahi, baina derrigortuta egin behar dut.-
-
ez, ez egin!mesedez .- Josek eskatu zion.
- Lasai egon, Picassorekin bunker bat egin, ondoren gure familia eta berea bunkerrean sartu.- Joseren anaiak erantzun zion.
- Lasai egon, Picassorekin bunker bat egin, ondoren gure familia eta berea bunkerrean sartu.- Joseren anaiak erantzun zion.
Josek
Picassori dena azaldu zion eta herriko jende guztiari abisua eman zioten.
Hogeita hamar minutu ondoren supermerkatura joan ziren elikagaiak eta beste
hornidurak batzuk erostera. Supermerkatuan hau erosi zuten: Janaria, ura, energia sortzaileak,
eskuargiak, botikin bat, porlana eta armak babesteko.
Jose
eta Picasso beste herritar batzuen laguntzarekin bunker bat egiten hasi ziren.
Lehenengo zulo handi bat egin zuten, gero hormak indartu egin zituzten
porlanarekin. Bunkerraren barruan supermerkatuan erositako guztia gorde zuten.
Bi egun barru sirena jo zuen, orduan Jose eta Picasso armak hartuta armadaren kontra atera ziren. Bat-batean Picassok, nahi gabe Joseren anaia hil egin zuen, orduan Jose eta bere familia honen berri izan zutenean negarrez hasi ziren. Picasso eta bere familia Jose eta bere familia lasaitzen saiatu ziren . Denbora laburrean Picassori barkatu zioten eta berriro armadaren kontra egiteko kalera atera ziren. Bonbak entzuten hasi ziren eta honekin batera jendea buiaka eta garrasika egiten entzuten zuten.
Bukatzeko Picassok margolan bat egin zuen tristura eta bonbardeoa irudikatzeko.
Nahuel eta Rosario 5.A
No hay comentarios:
Publicar un comentario